QD3-001: ตามหาพนักงานส่งของ

"เอาล่ะนะ" หญิงสาวในชุดทะมัดทะแมงยิ้มฮึกเหิมหลังจากที่เธอจัดสัมภาระทุกอย่างที่คิดว่าน่าจะจำเป็นในการเดินป่าลงในเป้ใบโตของเธอได้สำเร็จ เฟอร์ล่าหยิบเป้ใบนั้นขึ้นมาสะพาย ขยับสายเป้อีกเล็กน้อยเพื่อความสะดวกสบายใจการเดินทาง แล้วสุดท้ายที่ขาดไม่ได้เลยคือการมองหาเพื่อนร่วมทางคนสำคัญ

"หล่อเลย!" เฟอร์ล่าเรียกสุนัขล่าเนื้อหนุ่มคู่ใจของเธอหลังจากที่มันเดินหายไปหลังของบ้าน เธอเดินไปตามมันในครัว แล้วก็พบว่ามันกำลังคาบชิ้นเนื้อจากตู้ใส่ลงในกระเป๋าผ้าใบย่อมที่เธอแขวนทิ้งไว้ในครัวเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้

"หล่อเลย...นี่จะเอาไปเป็นเสบียงเหรอเนี่ย?" เธอมองเจ้าหล่อเลยที่ยังคงคาบชิ้นเนื้ออยู่ไม่ยอมปล่อยอย่างช่างใจว่ามันควรจะคาบไปเก็บไว้ในตู้เหมือนเดิมหรือจะคาบมาใส่กระเป๋าต่อดี

เฟอร์ล่าหัวเราะกับท่าทีของมัน ก่อนที่เธอจะดึงชิ้นเนื้อออกมาจากปากมันแล้วยัดใส่ไว้ในตู้เก็บอาหารดังเดิม "ไม่ต้องกลัวอดตายหรอกน่าหล่อ เดินป่าไปเดี๋ยวก็มีตัวอะไรมาให้กินถึงที่เองนั่นแหละ" เฟอร์ล่ายิ้มให้มัน แต่ทว่ามันกลับทำหน้าหงอย ยืนคอตกอยู่หน้าตู้เก็บอาหารไม่ยอมไปไหน เธอจึงลูบหัวมันเบาๆอย่างอ่อนโยนจนมันรู้สึกดีขึ้นและยอมทิ้งเสบียงของมันไว้เบื้องหลังในที่สุด



หลังจากออกเดินทางจากฟอเรนย์ผ่านดินแดนบอกเล่า เข้ามายังเฮอร์เคิฟโดยเข้ามายังป่าแห่งเสียงเพลง เฟอร์ล่าก็เริ่มรู้สึกเมื่อยล้าจนต้องหยุดพัก เธอออกล่าสัตว์ป่าง่ายๆที่หาได้ทั่วๆไปมาทำเป็นอาหารสำหรับมื้อนั้น ส่วนอาหารสำหรับหล่อเลยเธอปล่อยให้มันออกไปหาอาหารกินเองตามอัธยาศัย

หลังจากทานอาหารกันอิ่มหนำสำราญแล้วเธอก็ออกเดินทางต่อโดยคราวนี้เธอใช้บริการพาหนะคู่ใจ นั่นก็คือหล่อเลยของเธอนั้นเอง ด้วยความที่มันตัวใหญ่พอตัว มันจึงสามารถรับน้ำหนักของเธอได้อย่างสบายๆ ดังนั้นการเดินทางผ่านอาณาจักรเฮอร์เคิฟของเธอจึงราบรื่นไร้ปัญหาใดๆ

จนกระทั่งเส้นทางที่เดินทางมาถึงเริ่มมืดมิดลง จวบกับอากาศที่เริ่มหนาวขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เฟอร์ล่าจึงตัดสินใจสั่งให้หล่อเลยหยุดเดินทางแต่เพียงเท่านี้ เพราะตอนนี้เธอประจักษ์แล้วว่าเธอได้มาถึงสถานที่ปลายทางแล้ว

...ป่าหิมะสีดำ

หลังจากเมื่อรู้ตัวว่าข้ามพ้นเขตแดนเข้ามายังป่าหิมะสีดำแล้ว เฟอร์ล่าก็วางเป้ลง เปิดกระเป๋าแล้วคลำหาไฟฉายที่นำติดตัวมาด้วยจากโลกมนุษย์ เมื่อคลำหาจนเจอเธอก็รีบกดสวิทช์เปิดเพื่อการมองเห็นที่ดีกว่า เพราะที่แห่งนี้มีแต่ความมืด ทำให้การมองเห็นของเธอย่ำแย่ลง อีกทั้งที่นี่ยังขึ้นชื่อว่าเป็นที่อยู่ของเหล่าเผ่าดวงตาราตรีด้วยแล้ว ดังนั้นทุกย่างก้าวเธอจึงไม่ควรประมาทเป็นอันขาด

"คอยระวังให้ฉันทีนะหล่อ" เธอหันไปพูดกับหล่อเลย สุนัขของเธอ มันครางในลำคอเบาๆเป็นตอบรับคำขอ จากนั้นทั้งคู่ก็ค่อยๆเดินเข้าไปในป่าด้วยความระแวดระวังสุดตัว

"เดี๋ยวนะ! เสียงอะไรน่ะ?" เฟอร์ล่าร้องบอกเจ้าหล่อเมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากที่ีไหนสักแห่ง ดูเหมือนเจ้าหล่อเลยเองก็จะได้ยินไม่ต่างจากเธอ มันกระดิกหูทั้งสองข้างไปมาก่อนจะรีบวิ่งนำเธอไปตามเสียงนั้น

เฟอร์ล่าวิ่งตามเจ้าสุนัขล่าเนื้อของเธอไปด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยมว่าเธอจะได้เจอกับพนักงานส่งของ และสิ่งที่เธอพบก็คือ...

หมาป่าตัวหนึ่งเท่านั้น...

The member 'Ferlar Zinthinia' has done the following action : เหตุการณ์สุ่ม

'001 วงล้อแห่งโชคชะตา' :

Result :

"โถ่! ไอ้เราก็นึกว่าพนักงานส่งของ ที่แท้ก็ลูกหมาป่านี่เอง" เฟอร์ล่าถอนหายใจพรืดขณะมองดูเจ้าลูกหมาป่าขนสีเงินที่รีบวิ่งหนีไปเมื่อเห็นเจ้าหล่อเลย เธอเอื้อมมือไปยีขนอันหนานุ่มของมันแรงๆหนึ่งทีเพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะออกเดินทางต่อ

หลังจากพบกับลูกหมาป่าไปก่อนหน้านี้ เธอก็ไม่พบสิ่งอื่นใดอีกเลยนอกจากต้นไม้ในป่าที่ทั้งสูงและใหญ่และความเงียบงัน ร่างบางกระชับเสื้อขนสัตว์ที่เธอไม่ลืมยัดใส่เป้มาด้วยเพื่อบรรเทาความหนาว ชั่งใจว่าเธอควรจะนั่งพักหรือเดินทางต่อไปดี

"เหนื่อยหรือยังหล่อ" เธอหันไปพูดกับเจ้าสุนัขคู่ใจ มันกระดิกหางไปมาอย่างเหนื่อยอ่อน ทำให้เธอตัดสินใจหาที่พักสักแห่งแถวๆนั้น แต่ในขณะที่เธอหาที่เหมาะๆสำหรับเอนกายพักผ่อนได้ อยู่ๆเจ้าหล่อเลยก็เงยหัวของมันขึ้นแล้วกระดิกหูไปมาราวกับเงี่ยฟังเสียงอะไรบางอย่าง

"มีอะไรเหรอหล่อเลย" เธอถามมัน มันเห่าเสียงดังหนึ่งทีก่อนจะลุกวิ่งออกไป เฟอร์ล่ามองเจ้าหล่อเลยที่วิ่งหายเข้าไปในเงามืดของต้นไม้ด้วยความตกใจก่อนจะรีบคว้าไฟฉายที่วางไว้ข้างตัวแล้วรีบบึ่งตามมันไปติดๆ

และแล้วเธอก็เห็นต้นตอของเจ้าสิ่งที่หล่อเลยให้ความสนใจ

The member 'Ferlar Zinthinia' has done the following action : เหตุการณ์สุ่ม

'001 วงล้อแห่งโชคชะตา' :

Result :

เธอส่องไฟฉายไปยังเจ้าสิ่งที่นอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้น "โถ่ ที่แท้ก็ลูกหมาป่านี่เอง เดี๋ยวนะ! นี่มันเจ้าลูกหมาป่าตัวเมื่อกี๊นี่นา?"

เฟอร์ล่าขุกเข่าลงข้างๆเจ้าหมาน้อยที่นอนอยู่บนพื้นหิมะสีนิล มันเบิกตาโพรงมองเธอด้วยความตกใจ พยายามจะลุกวิ่งหนีเธอไปอีกครั้ง แต่คราวนี้เธอจับตัวมันไว้ได้ทัน ทำให้มันหนีเธอไม่ได้อีกแล้ว

"นอนนิ่งๆนะเจ้าหมาน้อย ไหนดูซิว่าเป็นอะไร" เธอใช้ไฟฉาย ฉายไปรอบๆตัวของมันเพื่อหาล่องลอยบาดเจ็บที่ทำให้มันลุกไปไหนไม่ได้

แล้วทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่เบาบางดังมาจากฟากหนึ่งของป่า เธอมองฝ่าความมืดไปยังที่มาของเสียงด้วยความตกใจ แอบหวั่นกลัวว่าจะเป็นแม่สุนัขหมาป่ามาตามหาลูกของมัน

The member 'Ferlar Zinthinia' has done the following action : เหตุการณ์สุ่ม

'001 วงล้อแห่งโชคชะตา' :

Result :

"นั่นมัน..." ร่างที่ค่อยๆปรากฏขึึ้นไม่ใช่ร่างของสิ่งมีชีวิตขนปุกปุยอย่างที่เธอนึกกลัว แต่กลับเป็นร่างของสิ่งมีชีวิตยืนสองขา มีหูยาวห้อยตกลงข้างแก้มเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่เธอนึกไม่ออก เธอฉายไฟฉายไปที่ตัวของผู้มาเยือน แล้วก็พบว่ามันกำลังเดินโซเซอยู่ในป่าในสภาพมอมแมม ด้านหลังของเจ้าสิ่งนั้นมีกระเป๋าใบโตที่มีจดหมายเสียบอยู่มากมาย

นั่นมันเจ้าหนูเบเลล่า พนักงานส่งของของไปรษณีย์นี่!

"เธอคือพนักงานส่งของใช่ไหม?" เฟอร์ล่าร้องถามด้วยความดีใจ เจ้าหนูพยักหน้าให้เธออย่างเหนื่อยอ่อน ดังนั้นเธอจึงพยุงมันให้มานั่งก่อน จากนั้นก็เปิดกระเป๋าแล้วหยิบเสบียงที่ติดตัวไว้เวลาฉุกเฉินออกมาให้มันทาน

เจ้าหนูเบเลล่าทานอาหารที่เธอนำมาให้ด้วยความหิวโซ เธอยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองเจ้าลูกหมาป่าที่กำลังครางหงิงๆด้วยความเศร้าสร้อย

"ไหนดูซิ" เธอจัดการสำรวจแผลของเจ้าหมาป่าน้อยอีกครั้ง แล้วก็พบว่ามันเป็นแผลใหญ่ที่ขาหน้าของมัน เฟอร์ล่าหยิบกล่องพยาบาลออกมาทำแผลให้เจ้าหมาป่าน้อย เมื่อทำเสร็จเธอก็ลูบหัวมันอีกสองสามทีอย่างอ่อนโยน

หลังจากที่เจ้าลูกหมาป่าพักฟื้นได้ประมาณเกือบสองชั่วโมงเต็มๆ อาการบาดเจ็บของมันก็ดูจะดีขึ้น ดังนั้นเมื่อมันพอจะลุกเดินขึ้นได้ มันจึงค่อยๆลุกแล้วพยุงร่างปุกปุยของมันหายเข้าเงามืดของป่าไป

เฟอร์ล่ายิ้มส่งมันก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวเจ้าหล่อเลยที่เดินเข้ามาออเซาะเธอบ้าง

"รู้สึกดีขึ้นไหมคะ" เธอหันไปถามเบเลล่าที่หน้าตาดูมีชีวิตชีวาขึ้น

มันพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "ดีขึ้นแล้วล่ะ ขอบคุณเจ้ามากเลยนะ" มันค่อยๆพยุงตัวของมันลุกขึ้นแล้วพูดต่อ "ข้าว่าเรารีบออกตามหาคนที่เหลือดีกว่านะ ก่อนที่มันจะมืด เอ่อ...ถึงแม้ว่ามันจะมืดของมันอยู่แล้วก็ตาม"

"เอาแบบนั้นเหรอคะ" เธอถามเจ้าหนูเบเลล่าเพื่อความแน่ใจ เพราะท่าทางของมันแม้จะดูดีขึ้นแต่ก็ยังดูอ่อนแรงอยู่ไม่น้อย แต่พอเห็นมันพยักหน้ายืนยันคำพูดของตัวเองอย่างหนักแน่น เธอจึงแบกกระเป๋าเป้ใบโตของตัวเองขึ้นมาสะพายแล้วรีบออกเดินทางกันทันที

แซก...แซก...

เสียงจากที่ไหนสักแห่งดังขึ้น เฟอร์ล่าชะงักกึกก่อนจะส่องไฟฉายไปรอบๆด้วยความระแวดระวัง

The member 'Ferlar Zinthinia' has done the following action : เหตุการณ์สุ่ม

'001 วงล้อแห่งโชคชะตา' :

Result :

แล้วเธอก็พบกับหมาป่าสีเงินตัวใหญ่ที่ค่อยๆสาวเท้าเข้ามาหาเธอ

เฟอร์ล่าเผลอกลืนน้ำลายตอนที่เจ้าหล่อเลยเดินเข้ามาคั่นระหว่างเธอกับเจ้าหมาป่าตัวนั้น

"เจ้าหนู!?" เฟอร์ล่าร้องเมื่อเห็นเจ้าหมาป่าตัวน้อยที่เธอเพิ่งช่วยชีวิตเดินตามหลังเจ้าหมาป่าตัวโตนั้นมา สายตาของมันมีแววหวาดกลัวนิดๆตอนมองมายังเจ้าหล่อเลยกับเธอ

นี่มันตามพวกมาจัดการเธอทั้งๆที่เธอช่วยมันงั้นเหรอ?

เจ้าหมาป่าตัวโตหยุดอยู่ตรงที่เดิม ห่างจากเจ้าหล่อเลยไปประมาณสามเมตร มันใช้ดวงตาสีเงินคู่กริบจดจ้องมองเธอด้วยสายตาแน่นิ่ง ก่อนที่มันจะหลุบนัยน์ตาแล้วก้มหัวลงต่ำ

มันกำลังโค้งให้เธอ

เธอยืนอึ้งไปชั่วครู่ แต่พอได้สติเธอก็รีบโค้งให้มันเช่นกัน มันเงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยแววตาที่อ่อนลง หันไปเลียขนให้เจ้าหมาป่าตัวน้อยอย่างอ่อนโยน แล้วทั้งคู่ก็วิ่งจากไป

มันคงจะเป็นแม่ลูกกันล่ะมั้ง เธอได้แต่คิดเงียบๆคนเดียวในใจพลางยิ้มกว้าง จากนั้นเธอก็ก้มลงไปกอดเจ้าหล่อเลยแทนคำขอบคุณที่มันอุตส่าห์มายืนบังเธอไว้ แล้วพวกเธอก็ออกเดินทางตามหาพนักงานส่งของต่อไป


เธอใช้เวลาเดินในป่าหิมะสีดำต่ออีกร่วมสามสี่ชั่วโมง บางครั้งความรู้สึกก็บอกเธอว่าเธอเดินวนมาที่เดิม แต่เพราะความมืดและต้นไม้ใหญ่ที่มีหน้าตาเหมือนกันราวกับฝาแฝดทำให้เธอไม่สามารถแยกแยะอะไรได้ สิ่งที่ทำได้คือเดินต่อไป อย่างน้อยถึงจะเดินวน แต่ก็เป็นไปได้ว่าอาจจะมีพนักงานส่งของที่เหลืออีกสองคนเดินผ่านมาทางนี้พอดี

"เสียงอะไรน่ะ!" เฟอร์ล่าหันไปยังอีกทางหนึ่งเมื่อได้ยินเสียงเอะอะดังมาจากทางนั้น หลังจากหันไปขอความเห็นเจ้าเบเลล่าแล้ว เธอก็ตัดสินใจวิ่งตามเสียงนั้นไปด้วยหวังว่าจะเป็นคนที่เธอกำลังตามหาอยู่

The member 'Ferlar Zinthinia' has done the following action : เหตุการณ์สุ่ม

'001 วงล้อแห่งโชคชะตา' :

Result :

หลังจากวิ่งตามเสียงนั้นไป เฟอร์ล่าก็พบกับเจ้าหนูเบเลล่าอีกตัวในสภาพสะบักสะบอม ดูเหมือนว่ามันเพิ่งจะหนีตายจากสัตว์ป่าในป่าแห่งนี้มาหมาดๆเลย

เฟอร์ล่ารีบวิ่งเข้าไปให้ความช่วยเหลือก่อนจะรีบหยิบยื่นเสบียงฉุกเฉินให้มันแล้วพวกเธอก็ถือโอกาสนั่งพักกันอีกครั้ง

"ทุกคนว่า...นี่มันตอนกลางคืนหรือยังคะ" เธอหันไปคุยกับเจ้าหนูเบเลล่าทั้งสองที่ต่างก็นั่งพักอยู่ในที่ของตน

ทั้งคู่เงยหน้ามองท้องฟ้าก่อนจะยิ้มให้เธออย่างจนปัญหา เพราะไม่ว่าเมื่อไรท้องฟ้าที่นี่ก็มักจะเต็มไปด้วยดาวเสมอ ก็มืดตลอดนี่เนอะ

"ข้าว่าน่าจะมืดแล้วล่ะ เอ่อ ข้าหมายถึงตอนกลางคืนน่ะ" เบเลล่าตัวหนึ่งหันมาพูดกับเธอ ดังนั้นทั้งหมดจึงตกลงใจนอนพักกันซะตรงนี้เลยเพื่อเอาแรง พอตื่นขึ้นมาจะได้เดินทางไปตามหาเบเลล่าอีกตัวที่หายไปได้

"ราตรีสวัสดิ์นะคะทุกคน" เธอยิ้มให้กับทั้งสอง ก่อนจะหันไปลูบหัวเจ้าหล่อเลยที่นอนหมอบอยู่ข้างๆเธอ

แต่ในขณะที่เธอกำลังหัวจะถึงหมอน อยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น ดังนั้นเฟอร์ล่ารีบคว้าไฟฉายไปส่องดูด้วยความตกใจทันที

The member 'Ferlar Zinthinia' has done the following action : เหตุการณ์สุ่ม

'001 วงล้อแห่งโชคชะตา' :

Result :

"ช่วยข้าด้วย!" เสียงหนึ่งที่ดังตามมา ทำให้ทั้งเธอและเจ้าหนูเบเลล่าอีกสองตัวที่กำลังจะพักผ่อนต่างรีบลุกแล้วมองหาที่มาของเสียงนั้นด้วยความกระวนกระวาย

"พวกข้าอยู่นี่! นั่นเจ้าใช่ไหม!" เจ้าหนูเบเลล่าตัวหนึ่งตะโกนเรียก

เสียงนั้นเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตะโกนกลับมา "ใช่! นั่นเจ้าเองเหรอ!" จากนั้นร่างนั้นก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเธอ เฟอร์ล่ายิ้มกว้างด้วยความดีใจเมื่อรู้ตัวว่าภารกิจใกล้จะเสร็จสิ้นแล้ว เธอรีบปราดเข้าไปพยุงเจ้าหนูเบเลล่าตัวที่สามมานั่งพักใกล้ๆที่พักของเบเลล่าทั้งสองตัวก่อนจะเตรียมเสบียงฉุกเฉินให้

หลังจากพูดคุยเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นเป็นที่เรียบร้อย ทั้งหมดก็รีบเข้านอนกันด้วยความเหนื่อยล้า และเมื่อถึงเวลาที่ทั้งหมดตื่นขึ้น พวกเขาก็รีบเดินทางออกจากป่าหิมะสีดำแห่งนี้เพื่อกลับสมาคมด้วยความรวดเร็ว



ร่างบางเดินเข้ามาในสมาคมนักผจญภัยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอเดินตรงไปยังเคาท์เตอร์แล้วรายงานผล "สวัสดีค่ะ ฉัน Ferlar Zinthinia รหัสเควส QD3-001 ได้ทำภารกิจสำเร็จลุล่วงแล้วค่ะ" เธอยิ้มกว้างพลางหันไปมองเบเลล่าทั้งสามที่เดินตามเข้ามาสมทบอีกทีเป็นการยืนยันภารกิจของเธอด้วยแววตาขอบคุณ